Wellness Centre Future Proof (WCFP) is a performative and installation-based project that uses notions such as "wellness", "wellbeing" and "lifestyle" to create transmedia situations in which the audience is invited to undergo "treatments".

The proposed treatments however, are not at all typical wellness formats, but range from audio-guides and -walks over film-screenings ("audio-visual baths") and graphical representations to performative lectures and cooking sessions.

WCFP is an inherently artistic project, but operates on the border of reality and fiction. It is ultimately rooted in storytelling.

Important narratives derive from a mix of typical wellness vocabulary, non-antropocentrism and a culture that is embedded in nature, not oposed to it.

WCFP is a proposal to debunk late capitalist consumerism as a vector for climate emergency, and neo-liberal individualism as the origin of a highly alarming state of the wellbeing of live on this planet. "How can I be well when the world is sick?"

WCFP is not a tacticical analyses of what is to be done, it is however a place via which the creative imagination of a regenerative future is sparked: “we do not retreat”.

THE STORY OF THE SOURCE OF WELLNESS
a story told in three parts
By WELLNESS CENTRE FUTURE PROOF

Intro

SNAIL:
‘Hello dear listener,
Welcome to Wellness Centre Future Proof.
This is an audio guide that will tell you the Story of ‘The Source of Wellness’.

Before we start,
I would like to ask you to take a look at the Shells that are displayed on the shelf. You can go there, take a closer look. See their curves, the spiral that defines their body. If you feel attracted to one of them, please take it in your hand.’

HYDRA:
‘Be aware, the SS sSSShell choosssses you instead of you chooss sssing the Shell.’

SNAIL:
‘You can feel the Shell, hold it in your hand and touch it’s rough skin
During the tour, the Shell will be charged with your energy.
Following the precept of the 8 Dimensions of Wellness.*
When you feel that the Shell has attached itself to you in a certain way
(Because that’s what seashells do)
you are ready to move in the direction of the blue Shell shaped fountain whilst holding the Shell in your hand.
You can sit next to the fountain, or keep standing.
Hold the Shell in your hand.
This Shell will be your guide throughout the tour.
Now focus your gaze on the fountain.’

EVE:
‘It’s circular movement, feeding itself, eating itself endlessly stowing itself into shape …’

ALL:
‘You are ready, you are prepared’
Part 1. Water: ‘I am the many voices of singularity, the fluid garland in a constant state of becoming.’

EVE:
‘Water, is the source of all life, and is in a continuous state of becoming. It originates in The Open Source.’

SNAIL:
‘Eve, let’s just be realistic about it shall we? A Source is a place where water springs from the ground.
This usually happens in an ‘open circuit’, which means that there is a continuous influx of water from various origins.’

HYDRA:
‘You sssilly SSS SSnail, you alswayss tell half of the Sstory.
My dearest Eve is right, Water is in a continuousss ss s sssstate of becoming.
This becoming livesss forward in time and space. It goesss, it sss shoots, it pussss sshes, it sss sprays, it dripssss, it givessss s, it pullssss sss and it flows.
It flowsssss sss ss ss ss ss.’

SNAIL:
‘Yes, but then it extends, it spreads, it retreats. This is the other side of a wave.
The wave in reverse.
Then it repeats.’

EVE:
‘The whole continuous regeneration of water is directed in a spiral, anti- clockwise, a turning movement.’

SNAIL:
‘Yes well, in the northern hemisphere then anyway.’

EVE:
‘What the flowing water will meet will inevitably become part of it’s becoming. What happens, will be irrevocably made and will pass to completion upon completion. When outflowing then, the water becomes what the process of becoming leaves behind when it eventually becomes.’

SNAIL:
‘This is what continuous becoming actually is, Eve -.’

EVE:
‘Water is the Open Source of all life!’

HYDRA:
‘Water isss everywhere.
When one realizzzes that one can alsso recognizzz ze the voices of the water within the sss ssound of it’s flow, one will dissscover that water has many facessss s. The beating of the brook is the laughter of a many-headed creature that flowsss without sss ss sstopping.’

(...)

EVE:
‘Water is always connected.’

ALL:
‘Or at least we hope it is.’

SNAIL:
‘Because in places where there is a closed circuit, and water becomes isolated,
it will soon become toxic to eventually desiccate and thereby destroy itself.’

HYDRA:
‘Water always movesss, but it moves in different timezzzzonesss.’

SNAIL:
‘Sometimes it’s voice can sound endlessly still. Hence the frequency of an iceberg can be hard for the human ear to catch.
Other times it can be caged and the source of it’s flows will be locked and stilled in order to serve other, more exclusive and private flows... -’

HYDRA:
‘Thisssss s is called a “casssshshhshflow”.’

EVE:
‘All privatization of water stops it’s flow and thus eventually kills the water.’

SNAIL:
‘But it is preposterous to privatize clouds, rain or haze, for in many manifestations water is impossible to grasp.
It will eventually evaporate, blend with other water or just slip through your fingers.’

HYDRA:
‘Thisss s is the many-headed face of The Open Ss sssource.’

EVE:
‘All wellness needs water.’

SNAIL:
‘Yes, let this be the conclusion, all wellness needs water, but water itself does not care much, does it?’

Intermezzo

HYDRA:
‘The many watersssss s on the planet are running through deep challengess ss. Because the warming climate melts the Arctic ice, oceans acidify and the planetary currentsss s destabilize, we - ...’

SNAIL:
‘WE as in: all the living creatures on this planet, Hydra!’

HYDRA:
‘Yessss well, it is not even really important if we are living or not, I would say ...
YOU need to become aware of jusss ss t how intimately you are connected to the watery world; how dependent you are, YOU with all your ideas about autonomy, the superiority of mankind, you have no choice then to surrender to the water, whether it meets you as sssstorms, floodsss or droughtsssss.’

SNAIL:
‘It can just start raining and never stop!’

HYDRA:
‘Meanwhile, the contamination of the waters are ongoing, in the form of oil ssssspillssss, chemical toxinsss, heavy metalsssss, radioactive wass s sste, plas s s ssstic - …’

SNAIL:
‘All living bodies depend on water. You all have water streaming through your body, not unlike any other reservoir, river or lake. Boundaries between your body and more-than-human bodies blur when you follow the streams of water.’

EVE:
‘It’s flows are leading us all the way back to the Open Source.
Whorling wellness centers around itself, spiral in spiral in spiral. The flow’s reverberation is silenced by (it’s) conversion/reversion/reversal - …’

SNAIL:
‘Yes well, strictly speaking we could just say that there is a problem. Don’t you think?
As we said, water needs to flow, but it’ current flow is under threat.
I would say we need to go back to here and now, we need to start speaking to you, our Listener.’

EVE:
‘Yes YOU!!
We have been waiting on the edge of the Open Source, for you.’

HYDRA:
‘Wellness is also part of the Continuous Becoming, you can not be ‘well’, you can only strive for well-being. From this followsss s that wellnesssss is ssssomething that you have to do endlessssss sssly, but can only do so in communication with the world, otherwise the flow can not continue and so wellnesssss alsssso stopss s s s s.
Unlike usss s s being your imaginary creatures, your tactile body is s s 70 percent water. SssSso the choice is yourss s s...’

SNAIL:
‘There is one central question for the listener to think about:’

ALL:
‘Can I be well whilst water is ill?’

(...)

Excerpt from flyer for Wellness Centre Future Proof at Netwerk, Aalst, 2017

Wellness Centre "Future Proof"

How to tame the multi-headed dragon in the palace of mirrors

Future Proof - Activation of Anachronistic Body, video

Elixir de Vie

Flyer for Wellness Centre Future Proof at Netwerk, Aalst, 2017

Productions:
* The Manual Treatment
* The Story of The Source of Wellness
* Recipes for Earthly Survival

The Manual Treatment, performative installation
Netwerk Aalst, 2017

Wellness Centre Future Proof
-
Recipes for Earthly Survival



Wat volgde

(...)

Afwezig staarde ze naar de lucht. De zon stond intussen bijna op haar hoogste punt, wat betekende dat de meeste dieren hun toevlucht tot een schaduwrijk gebied zouden zoeken. Duiven, eenden, mussen trokken zich terug in het riet, evenals konijnen en ratten, die sinds enkele weken in enorme getalen de oeverbedden bevolkten. Enkel de vissen zouden zich naar de donkere diepten van de rivier keren, angstig bejaagd te worden tussen het zuurstofrijke riet.
Vanonder het wateroppervlak hield ze zich schuil. Stil, wachtend. Roerloos tuurde ze in de richting van het schemerige riet. Zag ze daar een paar poten het water in peddelen? Ze bewoog zich langzaam in de richting vanwaar ze het dier dacht te hebben waargenomen. In een poging zelf zo min mogelijk het water te beroeren, sloeg ze haar staart traag maar krachtig op en neer.
De eend dobberde rustig tussen het riet. Gedempt gesnater. Een snavel die klapperend en slurpend op zoek was naar voedsel. Dan, wanneer ze zeker wist dat de eend binnen handbereik was, schoot ze toe: de vinnen krachtig en snel op en neer slaand, armen met grijpende handen als een pijl voor zich uit. Een seconde later sloten haar vingers zich om de veren van het glibberige eenden-lichaam en nog enkele ogenblikken later zette ze haar tanden in diens slanke hals.
Het bloed en vet liepen langs haar kin het water in, terwijl ze hijgend tussen het riet zat na te genieten en haar prooi bewonderde. Er waren enkele donsveertjes tussen haar tanden blijven steken. Pulkend met haar nagels probeerde ze ze te verwijderen, en onderwijl bestudeerde zij de open wonde. Keurig doorgebeten, het dier was op slag dood geweest. De eend lag slap en zwaar in haar hand, nog warm van het leven. Het was een vrouwtjes eend. Op het kenmerkende bruine verendek parelde het water. Het bloed droop dik en stroperig het water in. Ze likte de wonde schoon en bedacht zich dat de kans groot was dat er zich in de buurt jongen zouden bevinden. Of nog beter, eieren. Al wist ze niet zeker of de eend al drachtig was geweest, ze was nog niet helemaal gewend aan haar nieuwe jagers instincten en realiseerde zich tegelijk dat ze die ochtend reeds een heel nest had gevonden en leeggeroofd. Eieren had ze voorlopig wel voldoende, toch kon ze niet al te kieskeurig zijn. Dat had ze intussen wel begrepen.

In de voorbije weken had ze zichzelf leren jagen. In het begin onhandig achter vissen aan die haar al te vaak door de vingers glipten. Later op meeuwen. Zwemmend in de open vlakten van de Schelde waren ze van onder het wateroppervlak een makkelijk te bespeuren prooi. Hun wrange smaak en het weinige vlees dat ze opleverden hadden er echter voor gezorgd dat ze zich begon te concentreren op de oevers. Tussen het riet en het afval dat daar aanspoelde had ze haar eerste meer succesvolle jachtpogingen kunnen volbrengen. Als eerste écht geslaagde prooi had ze er een verstrikt konijn aangetroffen. Enkele weken terug zou ze gewalgd hebben van het idee, maar nu zette ze zonder nadenken en met veel smaak haar gescherpte tanden in de hals van het dier. Ze herinnerde zich nog goed dat al deze handelingen haar als zeer vanzelfsprekend waren voorgekomen. Een natuurlijke reactie van haar hele wezen om aan levensnoodzakelijke voedingsstoffen te geraken.

(...)

Wat voorafging

De Vloed was gekomen over het land. Het water had enkele dagen door de straten van de stad gekolkt. Toen het eb werd en alles langzaam weer opdroogde, was met het wegtrekken van het water ook al het menselijke leven verdwenen. Weggevoerd. Uitgeblust. De stilte die in de dagen nadien in de verlaten stad hing was van een surreële diepte.

De mensheid, opgeslokt door het kolkende water, was echter niet volledig vernietigd. Meegenomen in de woelige stroming, waren er her en der menselijke lichamen die een opmerkelijke tranformatie ondergingen. Er was geen duidelijk aanwijsbare verklaring waarom dit zich bij de ene wel en bij de andere niet voltrok. Overgeleverd aan de kolkende watermassa voelden de mutanten een vreemde en pijnlijk snijdende gewaarwording in de benen. In hun doodsangst ervoeren sommigen dit zelfs als een opluchting. Zij dachten immers dat zij, getroffen door één of andere infectie een spoedige dood tegemoet gingen. Maar dit voelde anders. Het vel van hun benen rekte uit en kreeg een schub-achtige structuur, hun gezicht veranderde van vorm en de overlevers kregen een haast dierlijke blik in de ogen. Bij sommigen duurde dit proces enkele uren, bij anderen gingen er dagen voorbij voordat het jeukende en trekkende gevoel verdween.
En na een tijd merkten zij dat het water hen niet meer zo vijandig overkwam. Ondanks de nazinderende pijn in de benen, voelden zij dat hun lichamen zich soepel in het water konden voortbewegen. De onwaarschijnlijke transformatie die zij hadden ondergaan was er één van mythische proporties: her en der waren er menselijke lichamen wiens benen zich tot vinnen hadden gemuteerd.

(...)

Recipes for Earthly Survival as showed during WORK FLOW, an exhibition curated by Wim Wauman, CC Sint-Niklaas, April 2018

THE STORY OF THE SOURCE OF WELLNESS as showed during Poppositions, Brussels, April 2018

Img 3 - 5 (c) Karina Beumer